Οι ολυμπιακοί αγώνες

Από όλους τους πανελλήνιους αγώνες στην αρχαία Ελλάδα οι σημαντικότεροι λάμβαναν χώρα στην Ολυμπία.
«Όπως το νερό είναι το πολυτιμότερο από τα στοιχεία, και όπως ο χρυσός προβάλλει σαν το πιο ακριβό ανάμεσα σε όλα τα αγαθά, και όπως, τέλος, ο ήλιος φωτοβολεί περισσότερο από κάθε άλλο άστρο, έτσι και η Ολυμπία λάμπει σκιάζοντας κάθε άλλον αγώνα» τραγουδά ο Πίνδαρος στην πρώτη ολυμπιακή ωδή του.

Σύμφωνα με την παράδοση, πρώτοι οι θεοί αγωνίστηκαν στην Ολυμπία. Ο Δίας νίκησε τον Κρόνο στην πάλη, ο Απόλλωνας τον Ερμή στο δρόμο και τον Άρη στην πυγμή. Επίσης οι αρχαίες πηγές αναφέρουν αρκετούς ήρωες ως ιδρυτές των αγώνων. 

Μέση Χαλκοκρατία- Ηπειρωτική Ελλάδα

Η αρχή της Μεσοελλαδικής εποχής είχε αρχικά συνδεθεί με την καταστροφή ή την εγκατάλειψη πρωτοελλαδικών οικισμών, γεγονός που είχε εκτιμηθεί ως μια σημαντική πολιτισμική τομή. Οι καταστροφές αυτές όμως, όπως αποδείχθηκε από νεότερες έρευνες, είχαν λάβει χώρα ήδη κατά την Πρωτοελλαδική εποχή, ειδικά κατά το τέλος της Πρωτοελλαδικής ΙΙ περιόδου (2300 π.Χ.). Στους οικισμούς που εξακολούθησαν να κατοικούνται μέχρι και το τέλος της Πρωτοελλαδικής εποχής η κατοίκηση συνεχίστηκε ομαλά, ενώ κατά τη Μεσοελλαδική εποχή ιδρύθηκαν και πολλοί νέοι οικισμοί, σε τοποθεσίες ανάλογες με εκείνες που προτιμούνταν και κατά την Πρώιμη Χαλκοκρατία.

Ηπειρωτική Ελλάδα- Πρώϊμη Χαλκοκρατία

Πληροφορίες για την οργάνωση και κοινωνική σύνθεση των κοινοτήτων της Πρώιμης Χαλκοκρατίας στην ηπειρωτική Ελλάδα αντλούνται από την οικιστική και ταφική αρχιτεκτονική, από το είδος των κινητών ευρημάτων και ιδιαίτερα από τον τρόπο που αυτά κατανέμονται στους οικισμούς και τα νεκροταφεία.

Η διδασκαλία της ρητορικής στο Βυζάντιο

Η Ρητορική του Αριστοτέλη είναι το πρώτο θεωρητικό εγχειρίδιο περί ρητορικής. Αργότερα, πολλοί ρητοροδιδάσκαλοι της Δεύτερης Σοφιστικής συνέγραψαν θεωρητικά κείμενα που αφορούν διάφορες όψεις του ρητορικού λόγου. Ωστόσο, εκείνος που συμπεριέλαβε συνοπτικά στο έργο του όλο το υλικό που κρίθηκε κατάλληλο για τη σχολική διδασκαλία της ρητορικής είναι ο Eρμογένης από την Tαρσό (2ος-3ος αιώνας). Tο corpus του περιλαμβάνει πέντε τμήματα, βιβλία, των οποίων η διάρθρωση αντιστοιχεί στην εξέλιξη του μαθήματος.