Τα Χρηστήρια Ελάσματα της Δωδώνης

 

Η αρχαία ελληνική παράδοση αναγνώριζε τη Δωδώνη ως το αρχαιότερο ελληνικό μαντείο «τό γάρ δή μαντήϊον τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι και ἦν τον χρόνον τοῦτον μόνον»[1]. 

Τα χαρακτηριστικά της Σωκρατικής ερώτησης

 Χαρακτηριστικό των πρώιμων διαλόγων είναι οι ερωτήσεις του Σωκράτη που αφορούν την αρετή. Τι είναι το Χ; όπου Χ κάποιος ηθικός όρος. Στον Ευθύφρονα ρωτάει για παράδειγμα ο Σωκράτης τον Ευθύφρονα: «τι είναι η οσιότης;» και μας δείχνει πώς απλά καθημερινά προβλήματα μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο φιλοσοφικής συζήτησης και σκέψης. Ο Ευθύφρων θα ξεκινήσει ποινική δίωξη κατά του πατέρα του, για τον φόνο ενός από τους δούλους της οικογένειας. Θα τον καταγγείλει, όπως λέει, γιατί αυτό απαιτείται από την οσιότητα. Ο Σωκράτης όμως παρατηρεί ότι το εναντιωθεί κάποιος στον πατέρα του θεωρείται ανόσιο. Ένα τελείως καθημερινό πρόβλημα οδηγεί σε διαφωνία, η οποία προκαλεί φιλοσοφική συζήτηση και σκέψη. Για να αποφασίσουν αν η πράξη του Ευθύφρονα είναι όσια ή ανόσια, χρειάζεται κατά το Σωκράτη να βρουν την απάντηση στο «τι είναι όσιο». 

Ο αγροτικός βίος των Ελλήνων από την τουρκοκρατία έως το α΄ μισό του 20ου αιώνα

 

Η γεωργία αποτελούσε  ανέκαθεν βασική πηγή πορισμού αγαθών για τον Έλληνα. Ο γεωργός εργάζοταν σε δικές του μικρές ιδιόκτητες εκτάσεις, για τις οποίες κατέβαλε φόρο εγγείου ιδιοκτησίας, ή σε γαιοκτησίες (τσιφλίκια), που άνηκαν σε Τούρκους και μετά το 1881 σε Έλληνες κεφαλαιούχους. Η αγροτική μεταρρύθμιση το 1917 και η ψήφιση και εφαρμογή του νόμου περί απαλλοτριώσεως και αναδασμού της γης μετά το1923 έδωσε νέα ώθηση στη γεωργία και κατήργησε τις μεγάλες ιδιοκτησίες, γεγονός που βοήθησε στην κοινωνική ανασυγκρότηση και απελευθέρωση των γεωργών. Μαρτυρίες για την αγροτική ζωή έχουμε από τους περιηγητές, που κάνουν λόγο για το μόχθο του Έλληνα αγρότη και τον ρόλο της Ελληνίδας αγρότισσας. Καλλιεργούν δημητριακά, ελιές, σταφίδα, βαμβάκι και αμπέλια. Στην αγροτική δουλειά συμμετέχει όλη η οικογένεια. Για την ενίσχυση του εισοδήματός του ο αγρότης ασχολείται παράλληλα με την οικόσιτη κτηνοτροφία. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν πρωτόγονα. 

Το έργο των λογογράφων στην αρχαία Αθήνα

 

Τα δικαστήρια αποτελούσαν έναν σημαντικό τομέα της δημόσιας ζωής στην Αθήνα, ενώ στην κλασική εποχή κατά ένα μεγάλο βαθμό χάρη στη νέα εκπαίδευση των σοφιστών εδραιώθηκε η θέση της ρητορικής σ’ αυτά. Στην πράξη αυτό σήμαινε ότι πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία δίκη, αν και από το παρασκήνιο, είχε ο λογογράφος, ο επιδέξιος και εκπαιδευμένος τεχνίτης του λόγου και γνώστης της νομοθεσίας και της δικαστικής πρακτικής, ο οποίος συνέθετε δικανικούς λόγους κατόπιν αμοιβής. Ο ολιγαρχικός Αντιφών φημολογείται ότι ήταν ο πρώτος επαγγελματίας λογογράφος (βλ. Πλουτ. Ἠθικά 832c).