Το εμπόριο ως γενικευμένη εθνική εξειδίκευση

 «Κοντά στις καθαρά εμπορικές εταιρείες άκμασαν και αυτές των εκδοτικών οίκων και τυπογραφείων. Η εκδοτική δραστηριότητα των Ελλήνων, ήδη εμφανής από το 15ο αιώνα αλλά κυρίως από το τέλος του 17ου αιώνα στη Βενετία, όπου λειτούργησαν επί μακρόν εκδοτικοί οίκοι, όπως των Γλυκήδων (1670-1854) και του Δημητρίου και του Πάνου Θεοδοσίου 1755-1824), απλώθηκε, από τα τέλη του 18ου αι. στη Βιέννη με επίδοση κυρίως στο νεοτερικό βιβλίο. 

Το δημοτικό τραγούδι

 Τα δημοτικά τραγούδια αποτελούν δημιουργήματα της λαϊκής ποίησης και συνδέονται με τη μουσική και το χορό. Διακρίνονται για την τολμηρή σύλληψη του θέματος, την παραστατικότητα, την πλαστικότητα των εικόνων και τη λιτότητα του λόγου.  Είναι γνωστό ότι σε όλες τις λογοτεχνίες αναπτύσσεται πρώτα η λαϊκή ποίηση (δημοτικά τραγούδια) και γενικότερα ο προφορικός λαϊκός λόγος (τραγούδια, παροιμίες, παραδόσεις, μύθοι, παραμύθια), ο οποίος εκφράζει την ψυχή του λαού. Η προσωπική ποίηση και η πεζογραφία ακολουθούν. 

Λαϊκές παραδόσεις και δεισιδαιμονίες

Δεν δάνειζαν αυγά, ψωμί, προζύμι και λάδι μετά τη δύση του ηλίου.
• Ο επισκέπτης έμπαινε και έβγαινε από την ίδια πόρτα (για να μη χαλάσει το προξενιό).
• Σε καινούργιο σπίτι ή μαγαζί έμπαιναν πάντα με το δεξί
• Το σαπούνι και το ψαλίδι δεν δινόταν χέρι με χέρι (για να μη μαλώσουν).
• Το ψαλίδι δεν έμενε ανοιχτό (για να μην υπάρχει γκρίνια και γλωσσοφαγιά).

Πως γιόρταζαν παλιά τις απόκριες

Οι απόκριες έχουν προχριστιανική προέλευση και αντιστοιχούν στις διονυσιακές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και στα Σατουρνάλια των Ρωμαίων, που γίνονταν προς τιμή του θεού Κρόνου (ως προστάτη της σποράς), διαρκούσαν μια εβδομάδα και άρχιζαν στις 17 Δεκεμβρίου. Ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, γράφει, ότι τα αποκριάτικα έθιμα έχουν τις ρίζες τους στα Λουπερκάλια των αρχαίων Ρωμαίων, που άρχιζαν στις 15 Φεβρουαρίου και γιόρταζαν τη γονιμότητα της γης και των ζώων.